Πώς οι επιστήμονες αντιλήφθηκαν ότι για τα σοβαρά προβλήματα υγείας του αγοριού ευθύνονταν η διατροφή του
Απώλεια όρασης, βαρηκοΐα και μείωση της οστικής μάζας προκάλεσε σε έναν έφηβο η αποκλειστική κατανάλωση junk food. Από την ηλικία των 14 ετών που άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα κούρασης έως τα 17 του μειώθηκε προοδευτικά η όραση του και η οπτική του οξύτητα έπεσε στο 1/10 (δηλαδή έβλεπε το 1/10 από ό,τι βλέπει ένας άνθρωπος χωρίς προβλήματα όρασης), ενώ ήδη στα 15 του είχε παρουσιάσει νευροαισθητήριο βαρηκοΐα. Το αγόρι, επί πέντε συνεχή χρόνια τρεφόταν με τηγανητές πατάτες, τσιπς, ζαμπόν, λουκάνικα και ψωμί και τίποτα άλλο.
Το περιστατικό, που συνέβη στο Μπρίστολ, παρουσιάστηκε σήμερα από τον οφθαλμίατρο – επιμελητή στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών Γεώργιο Καραστατήρα, στο πλαίσιο του 55ου Πανελλήνιου Οφθαλμολογικού Συνεδρίου, που διοργανώνει η Οφθαλμολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος (19-21 Μαΐου), στη Θεσσαλονίκη.
O κ. Καραστατήρας ανέφερε ότι ο ίδιος αντιμετώπισε το περιστατικό αυτό κατά τη διάρκεια της εξειδίκευσής του στο Oφθαλμολογικό Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου του Bristol και ότι μετά μία σειρά εξετάσεων στις οποίες υποβλήθηκε ο έφηβος στη διάρκεια τριών χρόνων διαπιστώθηκε ότι η απώλεια της όρασης οφειλόταν στην αποκλειστική διατροφή του με junk food.
Οι εξετάσεις που υπεβλήθη δεν εξηγούσαν το πρόβλημα
«Το παιδί, όταν ήταν 14 ετών, είχε εμφανίσει συμπτώματα κόπωσης. Η μητέρα του ανέφερε στον γενικό γιατρό ότι το αγόρι ήταν «επιλεκτικό στη διατροφή» αλλά δεν έπαιρνε κάποια συστηματική αγωγή. Το ιστορικό του ήταν ελεύθερο και δεν είχε προβλήματα, δεν είχε αλλεργίες και ήταν φυσιολογικά υγιής. Από τις εξετάσεις που έκανε ο γενικός γιατρός, βρέθηκε ότι είχε μακροκυτταρική αναιμία και έλλειψη βιταμίνης Β12. Επίσης εξετάστηκε για τον ενδογενή παράγοντα, οι τρανσαμινάσες του ήταν αρνητικές και ο γιατρός του έδωσε ενέσιμη βιταμίνη Β12 και διατροφικές οδηγίες», ανέφερε ο κ. Καραστατήρας.
Έναν χρόνο αργότερα, το παιδί παρουσίασε νευροαισθητήρια βαρηκοΐα και παραπέμφθηκε σε ΩΡΛ. Η μαγνητική εγκεφάλου στην οποία υποβλήθηκε δεν έδειξε δομικές ανωμαλίες. «Τότε ήταν που ανέφερε ότι είχε και κάποια συμπτώματα όρασης και παραπέμθηκε στο οφθαλμίατρο, ο οποίος τον εξέτασε και βρήκε φυσιολογική την όρασή του χωρίς κάποια προβλήματα. Όταν έφτασε σε ηλικία 17 ετών ανέφερε ότι έχει πολύ σημαντική απώλεια όρασης. Ο γενικός γιατρός τον έστειλε σε εξειδικευμένο οφθαλμίατρο και τότε βρέθηκε ότι η όρασή του ήταν 20/200 (γύρω στο 1/10 αυτού που βλέπει ένας άνθρωπος χωρίς προβλήματα όρασης) και επίσης είχε μειωμένη χρωματική αντίληψη 8/17.
Είχε πλήρη οφθαλμική κινητικότητα, η ωχρά ήταν φυσιολογική, το οπτικό νεύρο έδειξε ότι είχε κάποιες αλλοιώσεις αρχικά και είχε κεντρικό σκότωμα (δηλαδή έβλεπε σκοτεινά σημεία) στα οπτικά πεδία. Η νευρολογική εξέταση ήταν φυσιολογική. Αποφασίστηκε να γίνει και μία περαιτέρω διερεύνηση με ηλεκτροδιαγνωστικό έλεγχο, ο οποίος έδειξε αμφοτερόπλευρη οπτική νευροπάθεια.
Το παιδί δεν ήταν υπέρβαρο
Η μαγνητική εγκεφάλου που επαναλήφθηκε δεν έδειξε να έχει κάποιο άλλο πρόβλημα και έγινε και γενετικός έλεγχος για την οπτική νευροπάθεια Leber και δεν βρέθηκε κάποιο άλλο θέμα. Στη συνέχεια έγινε περαιτέρω έλεγχος και από τη γενική αίματος βρέθηκε μακροκυττάρωση, φυσιολογική φερριτίνη, φυλλικό οξύ και ηπατική λειτουργία. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι ίσως να είχε λειτουργική έλλειψη βιταμίνης Β12», πρόσθεσε ο κ. Καραστατήρας.
Το παιδί δεν ήταν υπέρβαρο, ήταν 65 κιλά και είχε ύψος 1,72, δεν έκανε χρήση αλκοόλ, καπνού ή ναρκωτικών και η μητέρα του έλεγε ότι δεν μπορούσε να τρώει τροφές που είχαν κάποιες περίεργες υφές. «Τότε είπαμε να δούμε τη διατροφή του και διαπιστώσαμε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια το μόνο που έτρωγε ήταν μια μερίδα πατάτες τηγανητές από το Fish & Chips, πατατάκια, μια φέτα ψωμί ζαμπόν και λουκάνικα. Έτρωγε μόνο αυτά και τίποτα άλλο.
Διατροφική οπτική νευροπάθεια
Βλέποντας όλα αυτά κάναμε κι έναν περαιτέρω έλεγχο, που έδειξε ότι είχε χαμηλά επίπεδα χαλκού και σεληνίου, υψηλό ψευδάργυρο, εμφανώς χαμηλή βιταμίνη D και επίσης είχε και οστεοπενία. Έγιναν και βιοψίες του πεπτικού συστήματος που βρέθηκαν φυσιολογικές. Του δώσαμε συμπληρώματα διατροφής, τον παραπέμψαμε και στην υπηρεσία ψυχικής υγείας και είδαμε ότι η όρασή του σταθεροποιήθηκε, αλλά δεν βελτιώθηκε. Αυτά συνέβησαν από το 2017 μέχρι το 2020 που τον είδα εγώ», ανέφερε ο κ Καραστατήρας.
Ως κύριες αιτίες της οπτικής νευροπάθειας, ο κ. Καραστατήρας ανέφερε τη δυσαπορρόφηση, τα φάρμακα, τη φτωχή διατροφή, τον αλκοολισμό, την ανεπάρκεια βιταμινών του συμπλέγματος Β και σιδήρου.
«Όταν έχουμε μια ανεξήγητη απώλεια της όρασης πρέπει να βάζουμε και την τροφική οπτική νευροπάθεια στη διαφοροδιάγνωσή μας, ειδικά όταν ο ασθενής ακολουθεί φτωχή δίαιτα άσχετα αν είναι παχύσαρκος ή όχι. Η διατροφική οπτική νευροπάθεια είναι πιθανόν αναστρέψιμη, αν διαγνωστεί νωρίς. Αν όμως παραμείνει αθεράπευτη, μπορεί να προκαλέσει μόνιμη απώλεια όρασης», κατέληξε ο κ. Καραστατήρας.
