Καθώς άρχισαν ήδη από τα τέλη Δεκεμβρίου 2020 οι πρώτοι εμβολιασμοί εναντίον του SARS CoV-2 στην Ευρώπη και στην Κύπρο, έχουν διατυπωθεί πολλά ερωτήματα μεταξύ των ασθενών με νευρομυϊκές, άλλες χρόνιες και κυρίως αυτοάνοσες νευρολογικές παθήσεις, για την καταλληλότητα και ασφάλεια των εμβολίων, ειδικά στην περίπτωση που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, που συχνά περιλαμβάνει ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Σύμφωνα με ανακοίνωση από το Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής στην παρούσα χρονική στιγμή δεν υπάρχουν δημοσιευμένα στοιχεία σχετικά με τον εμβολιασμό έναντι του SARS CoV-2 σε ασθενείς με τις συγκεκριμένες νευρολογικές νόσους.
Συνεπώς, σημειώνεται, οι εισηγήσεις μας βασίζονται στα στοιχεία της βιβλιογραφίας που αφορούν άλλα εμβόλια όπως αυτό της γρίπης H1N1, και σε εισηγήσεις άλλων οργανισμών. Σε κάθε περίπτωση και λόγω των ιδιαίτερων προβλημάτων του κάθε ασθενή συνιστάται η συμβουλή από το θεράποντα ιατρό.
Προτείνεται όπως άτομα που ανήκουν στις Κληρονομικές μυοπάθειες και κληρονομικές νευροπάθειες και στα Εκφυλιστικά νοσήματα, κυρίως πλάγια μυατροφική σκλήρυνση(ALS)υποβληθούν σε εμβολιασμό. Ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας, με άλλα υποκείμενα νοσήματα που αυξάνουν τον κίνδυνο βαριάς νόσησης από τον ιό SARS CoV-2 και με διαταραχή αναπνευστικής λειτουργίας ή σοβαρή κινητική αναπηρία θα πρέπει να εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα (ευπαθείς ομάδες).
Όσον αφορά ασθενείς στις κατηγορίες 3-5 με αυτοάνοσες παθήσεις, Πολλαπλή Σκλήρυνση και Οπτική Νευρομυελίτιδα σημειώνεται ότι στις μελέτες φάσης 3 για την έγκριση των εμβολίων που είναι διαθέσιμα στην Κύπρο σήμερα (BioNTech/Pfizer BNT162b2-comirnaty και εμβόλιο mRNA-1273 της εταιρείας Moderna) δεν περιλήφθηκαν άτομα που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Επομένως, σημειώνεται, δεν γνωρίζουμε εάν τα υψηλά επίπεδα αποτελεσματικότητας που παρατηρούνται με τα εμβόλια mRNA μέχρι στιγμής θα επιτευχθούν και σε ασθενείς που είναι ανοσοκατεσταλμένοι. Θεωρούμε όμως, αναφέρεται, με βάση τη βιβλιογραφία και την εμπειρία από τον εμβολιασμό των ασθενών μας με άλλα εμβόλια, ότι η χορήγηση των πιο πάνω εμβολίων θα είναι αρκετή για να τους προστατεύσει από λοίμωξη από τον SARS CoV-2.
Ειδικά στη μυασθένεια και πολλαπλή σκλήρυνση, σημειώνεται, είναι γνωστό ότι μια λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει υποτροπή στις δύο παθήσεις και στην περίπτωση δε της μυασθένειας, κίνδυνο αναπνευστικής δυσλειτουργίας. Συνεπώς, προστίθεται, προτείνεται ο εμβολιασμός έναντι SARS CoV-2.
Όσον αφορά στις αυτοάνοσες πολυνευροπάθειες, υπάρχουν αναφορές για περιπτώσεις εμβολιασμών έναντι άλλων ιών που έχουν προκαλέσει GBS και ίσως υποτροπή CIDP. Σημειώνεται ότι η ίδια η ίωση επίσης μπορεί να προκαλέσει αυτoάνοση αντίδραση στα νεύρα.
Προς το παρόν δεν υπάρχουν αξιόπιστες δημοσιεύσεις που να παρουσιάζουν την ακριβή πιθανότητα υποτροπής νευροπάθειας μετά από εμβόλιο για τον SARS CoV2. Από τα μέχρι σήμερα δημοσιευμένα δεδομένα και την πραγματικότητα από τα εκατομμύρια των εμβολιασθέντων με τα πιο πάνω 2 εμβόλια, φαίνεται ότι ο εμβολιασμός κατά του ιού SARS Cov-2 είναι πιο ασφαλής από την ίδια τη νόσο COVID 19 και τις επιπλοκές της.
Καθώς τα εγκεκριμένα σήμερα εμβόλια δεν βασίζονται σε ζωντανό ιό, σημειώνεται, από τον εμβολιασμό δεν προκύπτει κίνδυνος εκδήλωσης ενεργού νόσου. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς υπό ανοσοκαταστολή μπορούν να εμβολιασθούν με τα δύο προαναφερθέντα εμβόλια τα οποία και διατίθενται σήμερα στα κατά τόπους Κέντρα Εμβολιασμών της Κυπριακής Δημοκρατίας αφού δεν υπάρχει κίνδυνος να νοσήσουν με λοίμωξη COVID-19 από το εμβόλιο.
Γενικά, σημειώνεται, ο εμβολιασμός θα πρέπει να παρέχεται σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς εκτός αν έχουν σοβαρή, άλλου τύπου αντένδειξη όπως καθαρίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και το Υπουργείο Υγείας, και βασικά περιλαμβάνει περιπτώσεις γνωστής αλλεργίας στα συστατικά του εμβολίου.
Από την εμπειρία μας από άλλους εμβολιασμούς, αναφέρεται, προτείνουμε ότι ο εμβολιασμός, εφόσον είναι εφικτό, θα πρέπει να απέχει όσο γίνεται περισσότερο από την ανοσοκατασταλτική θεραπεία με στόχο την αύξηση της ανταπόκρισης σε αυτό.
Σε ασθενείς με Πολλαπλή Σκλήρυνση που λαμβάνουν Tysabri συστήνεται ο εμβολιασμός να γίνεται σε απόσταση μίας εβδομάδας από την τελευταία χορήγηση Tysabri και να ολοκληρωθεί 2 εβδομάδες μετά την επόμενη.
